Klasztor cystersów w Lądzie w początkach XIV wieku zabiegał o potwierdzenie swoich majątków i praw przez książąt władających w Polsce oraz przez Zakon Krzyżacki. Przywilej od Władysława Łokietka pozyskał w 1314 roku kilka miesięcy po objęciu przez niego władzy w Wielkopolsce. Proces sądowy z chłopami jednego ze swoich majątków opactwo wykorzystało kilka lat później nie tylko dla umocnienia bardzo konkretnych uprawnień, ale też dla potwierdzenia dokumentu fundacyjnego, który w istocie był falsyfikatem.
Klasztor był tradycyjnie ważnym partnerem politycznych w Wielkopolsce i jego stanowisko przyczyniło się do pogodzenia miejscowej elity z tryumfem Władysława. Cystersi w Lądzie byli Niemcami i podtrzymywali kontakty z klasztorami cysterskimi w Saksonii oraz w innych częściach Niemiec. Posiadali majątki i kontakty w państwie Zakonu Krzyżackiego. To stwarzało szansę na ich wykorzystanie w działaniach dyplomatycznych. Kolejna płaszczyzna warta analizy to kształtowanie nowego porządku po zjednoczeniu części księstw piastowskich: określanie zakresu władzy monarchy oraz jej gotowości do ingerowania w lokalne stosunki. Warto zapytać, czy kancelaria monarchy mogła i chciała sprawdzić autentyczność dokumentów przedkładanych przez cystersów. Być może podjęto decyzję o tolerowaniu faktu fałszerstwa.