osoby 
słowa kluczowe
dowolne słowo 
Rozwój praktyk dokumentalnych na terenach późnośredniowiecznej Rusi Halickiej zmienił zasadniczo proces wyznaczania granic i utrwalania lokalnej wiedzy o krajobrazie. Relacje pomiędzy świadectwami pisemnymi i ustnymi w objazdach granic uległy przekształceniu i dały początek nowym „pisanym archiwom tradycji”. Referat omawia jedną z takich tradycji, którą ukształtowały dokumenty, pisane w miejscowym języku rusińskim, a także ustna pamięć szlachty i duchowieństwa pochodzenia rusińskiego. Celem jest omówienie kontekstów komunikacyjnych i performatywnych, w których te dokumenty były używane jako instrumenty prawne. W dokumentach tych często brakowało niezbędnych informacji do ustalenia granic i opisania krajoobrazu. Miały one jednak duże znaczenie symboliczne jako materialne wcelenie określonej tradycji, potwierdzające prawo własności. Ich rola była powiązaną z ustną pamięćią prawną, konstruowaną i artykułowaną przez ruskich właścicieli ziemskich w w sporach granicznych.
