Specyfiką obszaru wschodnich wybrzeży Bałtyku w okresach prehistorycznych jest duża liczba grodzisk. Jakkolwiek ich wykorzystywanie można datować na okres między około 1200 przed n.e. do około 1350 r. n.e., wyróżnić można kilka momentów w tym okresie, kiedy zachodzą znaczące zmiany funkcji i typu fortyfikacji. Jednym z takich momentów jest XI wiek n.e. Ogólną tendencją jest, że około połowy XI wieku liczba grodzisk zmniejsza się, ale te które nadal funkcjonują wznoszone są jako większe i silniejsze. Wystąpienie zaprezentuje pracę autora nad stworzeniem szczegółowej i wiarygodnej bazy danych grodzisk na Łotwie, która umożliwi analizę dynamiki przemian we wschodniej części Łotwy (historyczne regiony Liwonii /Vidzeme/ i Łatgalii) w trakcie XI stulecia. Analizując zmiany zostaną one porównane do procesów obserwowanych w sąsiednich regionach i poszukiwane będą prawdopodobne ich przyczyny.