Posiedzenie sądu papieskiego w Gdańsku, które odbyło się najpewniej w 1342 roku, stanowiło jeden z epizodów w sporze między diecezją kamieńską a arcybiskupstwem gnieźnieńskim o zwierzchnictwo nad Kościołem pomorskim. Przed obliczem papieskiego wysłannika, Galharda de Carceribus, stawili się przedstawiciele zarówno strony polskiej, jak i pomorskiej. Zachowała się do dzisiejszych czasów notatka z przebiegu posiedzenia, w której przedstawione zostały argumenty przedstawione przez Pomorzan, przemawiające za – ich zdaniem – odwieczną niezależnością pomorskiego biskupstwa od Polski. W referacie omówione zostaną ww. argumenty, w szerszym kontekście polsko-pomorskiego sporu oraz budzącego się na Pomorzu poczucia własnej, pomorskiej tożsamości.