Przestrzeń miejska, poprzez układ ulic oraz rozmieszczenie funkcji, miała istotny wpływ na kształtowanie hierarchii społecznych, ekonomicznych, religijnych i etnicznych w średniowiecznym mieście. Świadome i przypadkowe procesy planistyczne determinowały mechanizmy inkluzji i ekskluzji. Analizy wybranych miast Europy Środkowej, oparte na metodach GIS, space syntax oraz Space Validation Index, a także badaniach architektonicznych i archeologicznych, pozwalają ocenić wpływ struktury przestrzennej na społeczne podziały. Wyniki wskazują, że organizacja przestrzeni mogła sprzyjać marginalizacji określonych grup oraz koncentracji elit. Zrozumienie tych procesów umożliwia lepsze uchwycenie roli przestrzeni w kształtowaniu relacji społecznych i codziennego życia w średniowiecznych miastach.