Wczesnośredniowieczne grody w dorzeczu Wierzycy w świetle badań archeologicznych i analiz GIS
Wierzyca jest jednym z lewych dopływów dolnej Wisły z Pojezierza Kaszubskiego. Dorzecze rzeki obejmuje 1603 km². Osadnictwo grodowe tego obszaru stanowi interesujący, lecz słabo zweryfikowany temat badawczy. Jak dotąd rozpoznano 30 grodzisk datowanych na okres od VIII do XIII wieku.
Celem niniejszego referatu jest przedstawienie wyników analizy przestrzennej, topograficznej i funkcjonalnej grodzisk z dorzecza Wierzycy. Celem studiów jest określenie roli poszczególnych grodzisk pod względem obronnym oraz administracyjnym, a także zbadanie powiązań gospodarczych i komunikacyjnych. Badania opierają się na analizach GIS (analiza widoczności, kosztu przemieszczania się, rozmieszczenia stanowisk), modelowaniu przestrzennym oraz zweryfikowaniu naturalnych barier terenowych w postaci wzniesień oraz rzek, co pozwala na pełniejsze zrozumienie czynników wpływających na lokację grodów, ich znaczenia w kontekście przestrzennym, a także rekonstrukcję krajobrazu dorzecza Wierzycy sprzed tysiąca lat.