Na obszarze Liwonii, krainy historycznej obejmującej tereny dzisiejszej Łotwy oraz Estonii, wzdłuż odcinka rzeki Dźwiny znajduje się około 50 reliktów dawnych grodów o różnej chronologii. Niektóre z nich wykorzystywane były nieprzerwanie przez dłuższy okres, a niektóre opuszczane i zajmowane na nowo. Przykładem ciągłego użytkowania grodów może być przejmowanie ich od miejscowej ludności przez wojska biskupie i krzyżackie pod koniec XII i przez cały XIII wiek oraz zakładanie tam murowanej infrastruktury obronnej. Działania te stały się przyczynkiem do podjęcia próby modelowej rekonstrukcji ówczesnego krajobrazu oraz wykonania analiz przestrzennych przy użyciu narzędzi geograficznego systemu informacji i zbadania jakie czynniki miały wpływ na anektowanie grodów rdzennej społeczności.