Rozwój księstw ruskich w świetle Chronicon Livoniae
Chronicon Livoniae to główne źródło do poznania dziejów ludów ze wschodniego wybrzeża Morza Bałtyckiego na przełomie XII-XIII wieku. Zawarte w Kronice wiadomości pozwalają zrozumieć zachodzące na tych ziemiach procesy społeczno-polityczne. Kronikarz Henryk dokumentując losy ludów chrystianizowanych przez Niemców, zamieścił także wzmianki o zamieszkujących obok sąsiadach. Interesujące są informacje o księstwach północno-zachodniej Rusi, a zwłaszcza o funkcjonowaniu Księstwa Połockiego. Jest to ważne, gdyż nie zachował się latopis połocki.
Kronika Henryka pozwala także zweryfikować wiadomości tzw. latopisu Jeropkina, z którego czerpał "wzmianki połockie" Wasilij Tatiszczew do pierwszej redakcji swojej Historii Rosyjskiej, spisanej w I połowie XVIII wieku.
Kronika Henryka pomaga zrekonstruować ostatnie lata istnienia niezależnego Księstwa Połockiego.
