Robert II Krótkoudy był najstarszym synem Wilhelma I Zdobywcy, który wziął krzyż i ruszył na czele podległych mu Normandczyków na I wyprawę krzyżową. Udając się na wschód, książę ten z jednej strony dołączył do ruchu wojowników Boga, który rozpalił Europę, z drugiej zaś kultywował rodzinne tradycję, kontynuując dzieło jego swego dziadka Roberta I Wspaniałego, który zmarł w czasie powrotu z pielgrzymki do Ziemi Świętej. Robert II mimo waleczności i zdolności politycznych, którymi wykazał się w latach wyprawy krzyżowej, wypełniwszy swoje śluby, nie sięgnął po żadne zdobycze terytorialnych w czasie I krucjaty. W czasie swego własnego powrotu ze zbrojnej pielgrzymki, utracił również koronę angielską, którą po niespodziewanej śmierci Wilhelma II, przejął ich najmłodszy brat, który przeszedł do historii, jako Henryk I.