dr Monika Kamińska

Sekcja 29.: Dzieło - twórca - fundator. Historia sztuki i archeologia architektury wobec procesów kształtowania się władzy i tożsamości społecznej

Wawel był w początkach panowania Piastów jednym z najważniejszych, a potem najważniejszym ośrodkiem sprawowania władzy. Wznoszone tam fundacje były manifestacją władzy zarówno świeckiej, jak i kościelnej stanowiąc odbicie relacji między obydwoma środowiskami. Skromny zasób źródeł pisanych pozwala głównie na analizę substancji zabytkowej. Aby umożliwić nowe spojrzenie oraz szerszy kontekst społeczny i polityczny konieczne jest pozyskanie nowych danych. W przypadku architektury wczesnopiastowskiej takie możliwości dają badania archeologiczne. W najbliższych latach na wzgórzu wawelskim planowane są m. in. poszukiwania wczesnośredniowiecznego kościoła św. Jerzego, badania w obrębie kościoła św. Gereona oraz pod budynkiem dawnego szpitala austriackiego. Przewidziane są również interdyscyplinarne analizy szkieletu kobiety z rotundy B. Wyniki tych badań przybliżą obraz funkcjonowania wczesnośredniowiecznego ośrodka władzy państwowo-kościelnej w Krakowie.