Archeologia wczesnego średniowiecza w Sudetach często ograniczała się do propozycji usystematyzowania kwestii obecności i datowania grodzisk, obecności szlaków komunikacyjnych oraz wydobycia surowców. W strefie tej zamieszkałej między innymi przez znanych źródłowo Ślężan, Trzebowian, Chorwatów, Bieżuńczan czy Milczan, niewiele dotąd uwagi poświęcono aspektom religijnym towarzyszącym funkcjonowaniu tych społeczności. Od lat trwająca dyskusja nad kultową rolą góry Ślęży w zasadzie zdominowała ten temat, pomijając szereg pobocznych wątków związanych z praktykami magicznymi i funeralnymi w VIII-X w. na obszarze gór, które w IX w. stanowiły bufor między Wielką Morawą a ludnością zamieszkującą obszar dzisiejszego Śląska i Łużyc. Wśród rozpatrywanych tu wątków należałoby wyróżnić stanowiska archeologiczne znajdujące się na obszarze Sudetów związane z praktykami funeralnymi, magicznymi (ofiary zakładzinowe) oraz ogólnie powiązane z fenomenologią krajobrazu niektórych szczytów i form skalnych.