Jedna z prepozytur opactwa Kanoników Regularnych św. Augustyna w Żaganiu znajdowała się w Zielonej Górze, na terenie księstwa głogowskiego. W roku 1423 książęta Henryk IX Starszy i Henryk X Młodszy przekazali prawa patronatu nad kościołem parafialnym w Zielonej Górze kanonikom regularnym w Żaganiu. Nowo powstała prepozytura stała się z czasem miejscem schronienia (niekiedy zesłania) dla zakonników z Żagania, szukających azylu w obliczu narastającego konfliktu z władzą świecką. Ten burzliwy czas opisuje kronika opatów żagańskich (Catalogus abbatum Saganensium). W swoim referacie chciałbym przedstawić, na przykładzie rękopisów zachowanych w BUWr, w jaki sposób okoliczności polityczne i konflikty personalne wpływały na twórczość pisarską zielonogórskich zakonników.