Elity węgierskie okresu przedpaństwowego w świetle źródeł narracyjnych IX i X wieku
Okres od połowy IX do połwy X wieku to jest okresem wędrówki Madziarów i innych ludów do nich przyłączonych i z nimi sprzymierzonych (które później razem z Madziarami stały się Węgrami), oraz ich zasiedlenia się w Kotlinie Panońskiej i intensywnej ekspansji w kierunku Europy Zachodniej i Bizancjum. Jest zatem fenomenem niezbyt częstym wśród społeczeństw koczowniczych, że taki konglomerat o różnorodności ludów i religii nie rozpada lecz ukształtuje państwo o długim istnieniu. W procesie wędrówki, oraz zaniechania koczowania i zasiedlenia na stale decydującą rolę zagrywały elity tych grup. Z punktu widzenia niniejszego referatu na szczęście możemy znaleźć krótsze lub bardziej szczegółowe relacje na temat elit Węgrów w źródłach narracyjnych powstałych w języku arabskim, greckim i łacińskim. Na podstawie tychże źródeł możemy uzyskać obraz o tym, jakie różne drogi wybierały te elity w celu przetrwania w tej okresie intensywnych zmian i które z tych dróg okazały się skuteczne, a które nie.
