W pierwszej kodyfikacji tradycji dynastycznej Piastów władza królewska Bolesława nie była jasno osadzona w początkach dziejów dynastii i Polski jako wspólnoty. W treści powstałej w pierwszej ćwierci XII w. kroniki anonimowego dziejopisa uroczystość wyniesienia władcy powiązano z pobytem cesarza Ottona III w Gnieźnie. Sam kronikarz nie był jednak zdecydowany, czy opisana uroczystość była właściwą koronacją. I chyba nie było to dla niego szczególnie istotne. Bo władza królewska Piastów odgrywała w jego opowieści dwuznaczną rolę. Inaczej podchodził do niej Wincenty kadłubek. Dla niego król stanowiący prawo był nieodzowną częścią ładu społecznego i harmonii całego świata. Ta wywiedziona z tradycji chrześcijańskiej, ale obecna także poza nią zasada przekładała się na wysokie wartościowanie funkcji króla w dziejach Polaków. Czy jednak wymowa obu wersji tradycji dynastycznej tak bardzo się różniła? A jeśli tak, to jakie zjawiska społeczne i idee polityczne doprowadziły do tej zmiany?