Ogień i słońce w wierzeniach dawnych Słowian
Symbolika ognia i jego kult wynika z powiązania ze słońcem, z podobieństwa energii i wykorzystywania żywiołu i gwiazdy. Ogień i słońce są ważnymi elementami mitologii i bohaterami mitów. Mogły być jednocześnie symbolami i składnikami rytuału. W społecznościach tradycyjnych były one podstawą konstrukcji myślenia o świecie, o świecie magicznym, gdzie wokół pewnych stałych, niezmiennych wartości, toczy się życie codzienne oraz sakralne. Ogień czy słońce mogą być przykładem takiego archetypu, który wykorzystywany „w praktyce” zyskuje miano czynności rytualnej. Mimo zmiany wiekowej, ideologicznej i religijnej ogień i słońce są nadal obecne w obrzędowości i praktykach magicznych. W wystąpieniu chciałam poruszyć problematykę postrzegania ognia i słońca poprzez ich wykorzystywanie jako atrybuty bóstw i w czynnościach rytualno-magicznych na terenie dawnej Słowiańszczyzny w oparciu o źródła pisane, archeologiczne i materiał lingwistyczny.
