Ludolf z Żagania, opat klasztoru kanoników regularnych (zm. 1422) jest autorem dzieł, w których podejmował obszernie kwestie wielkiej polityki. W jego twórczości szczególnie interesująca jest analiza diametralnie różnych przedstawień królów czeskich Karola IV i Wacława IV. Ten pierwszy jest u Ludolfa wzorem monarchicznych cnót, podczas gdy jego syn jest głównym odpowiedzialnym za głęboki kryzys podległych mu krajów. Refleksje Ludolfa z Żagania są ciekawym przykładem przemyśleń o władzy świeckiej, pisanych z perspektywy “kronikarza w habicie”. Referat ma na celu ukazanie różnic i podobieństw w postrzeganiu obu władców i ich rządów przez Ludolfa z Żagania (na kartach Catalogus abbatum Saganensium i De longevo schismate) dzieł, które skupiają się na tematyce klasztornej oraz eklezjologicznej.