Na wstępie omówię pojęcie „otoczenie” w odniesieniu do władców późnego średniowiecza. Na wybranych przykładach książąt górnośląskich (opolskich, raciborskich, oświęcimskich) scharakteryzuję (i porównam) w zarysie ich otoczenie (miejscowe i obce). Następnie przedstawię mobilność tych osób, która wiązała się z koniecznością przebywania przy władcy, towarzyszenia mu w objazdach księstwa, ale także w podróżach poza księstwo. Odniosę się do ich mobilności także przez pryzmat migracji osób z otoczenia książęcego na terytoria będące czasowo w rękach książąt. A więc tych, które obejmowały tam urzędy, co niejednokrotnie kończyło się migracją stałą, nawet w sytuacjach, kiedy władca tracił te ziemie.
2025-09-18 12:30-13:00, Instytut Kultury Europejskiej UAM, 1.34
