Jednym z najbardziej kontrowersyjnych momentów w dziejach wczesnych relacji państwa Piastów z papiestwem jest poddanie biskupstw gnieźnieńskiej prowincji kościelnej arcybiskupstwu magdeburskiemu przez Innocentego II w 1133 r. Fakt ten interpretowany jest zwykle jako element ekspansji politycznej i kościelnej Rzeszy, zaś szczególnie dużo hipotez narosło wokół zawartej w przywileju papieskim listy biskupstw. Osobną kwestią jest geneza tzw. bulli gnieźnieńskiej z 1136, tradycyjnie i powszechnie uznawanej za reakcja na roszczenia Magdeburga. Celem referatu jest krytyczna rewizja poglądów na temat funkcji i pragmatyki przywilejów Innocentego II z lat 1133 i 1136, z większym niż dotąd uwzględnieniem nowszych studiów nad pogregoriańskim papiestwem, dyplomatyką papieską oraz staranniejszym niż dotąd rozpoznaniem pryncypiow kultury politycznej i uwarunkowań mentalności epoki.