Autor dokonuje analizy źródeł rocznikarskich i narracyjnych, które wspominają o Cesarstwie Bizantyńskim w epoce Piastów (966-1370). Jest to również próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, dlaczego do dziejopisarstwa łacińskiego powstałego wówczas w Polsce, trafiła tak niewielka ilość informacji na temat Bizancjum.