Wykład porusza zagadnienie funkcjonowania kamieni z wykuciami w religijności ludowej oraz formowania się tzw. miejsc cudownych. Na obszarze Polski znajdziemy kilkadziesiąt kamieni z wykuciami w kształcie stóp, rzadziej dłoni lub innych elementów ciała – tzw. petrosomatoglifów. W polskiej literaturze etnograficznej są one określane mianem tzw. „bożych stópek”. W wierzeniach ludowych stanowią świadectwo obecności na ziemi świętych, Matki Bożej lub Jezusa. Owiane są one szeregiem legend i podań i stanowią przedmiot lokalnego kultu. W źródłach pisanych wzmiankowane są już w okresie średniowiecza. Kamienie z wykuciami w kształcie stopy znane są obszarów Europy Wschodniej oraz Zachodniej gdzie są odmiennie interpretowane, jako wyraz wierzeń przedchrześcijańskich lub przedstawienia mające związek ze średniowiecznym ruchem pielgrzymkowym.
