Zwierzęta we wczesnośredniowiecznym ciałopalnym obrządku pogrzebowym Słowian. Przyczynek do badań nad przedchrześcijańskimi wierzeniami eschatologicznymi.
Referat dotyczy zagadnienia obecności szczątków zwierzęcych w słowiańskich wczesnośredniowiecznych pochówkach ciałopalnych z terenu dzisiejszej Polski. Zagadnienie to jest słabo zbadane, wydaje się jednak istotne dla badań nad słowiańskimi zwyczajami pogrzebowymi oraz wyobrażeniami eschatologicznymi. Zjawisko to odnotowuje się w pochówkach ciałopalnych Słowian od VI/VII do XIII wieku. Większość grobów ze szczątkami zwierzęcymi pochodzi z okresu od VIII do X wieku. W znaleziskach dominują szczątki zwierząt hodowlanych: głównie koni i bydła. Ponadto odnotowano szczątki świni, owcy lub kozy, ptaków, psa i kota. W referacie zostanie przedstawionych szereg hipotez dotyczących interpretacji zjawiska obecności szczątków kostnych zwierząt we wczesnośredniowiecznych ciałopalnych grobach, ich symboliki i znaczenia.
